Pałac Myślęta na Mazurach

Na obrzeżach mazurskiej wsi, tuż przy małych posklejanych chatkach, przy gospodarstwach i pasących się bykach, traktorach i wiejskich sklepach, łąkach i lasach, stoi PAŁAC MYŚLĘTA. Perełka w najmniej oczekiwanym miejscu. Pałac dla osób kochających spokój i kontakt z naturą.

Pałac Myślęta

Miejsce z historią i pięknymi detalami. Dopracowane, romantyczne, kameralne. Z przyjemnością spędziliśmy kilka dni w pałacu pamiętającym 1880 rok.

Pokój

Duży, przestronny, nowoczesny. Pełni szczęścia doznałabym gdyby była w nim lodówka. Łazienka spełniła wszelkie oczekiwania. Pod prysznicem zmieściłoby się 6 osób (choć unikam takiego tłoku podczas kąpieli). Lustro w łazience wprawiło mnie w zachwyt i od razu kombinowałam jak zostało wykonane. Gips, drewno, pasta pozłotnicza?

Okolica

Pogoda dopisała. Urządziliśmy sobie wyścigi „kto pierwszy do drzewa”. Szymek nabrał rumieńców, a ja uzmysłowiłam sobie, że bieganie na koturnach to trudna sztuka.

Basen Pałac Myślęta

Latem z pewnością więcej czasu spędzalibyśmy na spacerach, przy stawie. W lutym bazowaliśmy głównie na basenie. Szymek był zachwycony. Zasypiał na leżaku i mamrotał „Mamo, chce tu zostać”.

Obsługa (pozdrawiam miłą Panią z basenu) zapewniała Szymkowi kolorowe piłeczki i rękawki do pływania. Wieczorem basen nabiera romantycznego klimatu. Sauna była dostępna bezpłatnie przez cały dzień.

Siłownia

W podziemiach znaleźliśmy siłownię. Zaskoczyła nas, bo na stronie www pałacu, nie znaleźliśmy zdjęć ani informacji. Ogłaszam – w Pałacu Myślęta jest miejsce do ćwiczeń.

Restauracja

Zjadłam najlepszy sernik na świecie! Miękki, delikatny, soczysty. Mielony chyba 100 razy. Polany sosem malinowym (takim prawdziwym, naturalnym). Polecam krem z brokułów z pestkami dyni, spaghetti warzywne, kołduny.

W restauracji znajduje się kącik dla dzieci. Rodzice wiedzą, że takie rozwiązanie jest zbawieniem. Można spokojnie zjeść romantyczna kolację.

Pałac Myślęta zaskoczył mnie detalami.

Kryształowe guziki w tapicerce kanap. Obrazy, stare zdjęcia.

Historia błąkająca się po korytarzach.

Dla sernika królewskiego warto przejechać pół Polski