Woreczki do ćwiczeń (niekoniecznie korekcyjnych)

Zbierałam się za ten projekt kilka miesięcy (wstyd się przyznać, że aż tyle). Zapewniam, że każdy maluch uwielbia woreczki z tajemniczym wnętrzem. To nie jest zabawa tylko dla 2-3 latków. Wszystko zależy od tego, co z nimi zrobicie. Najprostsze zabawy polegają na podrzucaniu, rzucaniu do celu, noszeniu na głowie (dla równowagi), chwytaniu stopami, skakaniu pomiędzy woreczkami, chodzeniu po nich, zgadywaniu, co jest w środku, układaniu od najmniejszego do największego lub od najlżejszego do najcięższego.

Co włożyć do środka? Najlepiej wykorzystać kilka różnych wypełniaczy, różniących się kształtem i wagą. Np. fasola, groch, wata, surowy makaron, styropianowe kulki, surowy ryż, folię do pieczenia. Każdy z nich daje inny efekt. Co innego trafić do celu woreczkiem z fasolą a co innego woreczkiem wypełnionym watą.

Są nieprzewidywalne, kolorowe, tajemnicze i można z nimi zrobić WSZYSTKO! Planowałam uszycie kilkunastu woreczkach, a skończyło się na dwóch. Zastała nas wieczorowa pora (co widać na zdjęciach), a Misiek nie mógł się doczekać wspólnej zabawy.

KROK PO KROKU SZYCIE Woreczki do ćwiczeń

• WERSJA 1: Wycinamy dwa prostokąty, zszywamy cztery boki zostawiając dziurkę ok. 2 cm. Przewracamy woreczek na drugą stronę. Przez dziurkę wkładamy wypełnienie. Zszywamy ręcznie dziurkę.
• WERSJA 2: Moim zdaniem dużo prostsza. Szukamy w szafie niepotrzebnej koszuli i odcinamy mankiety. Wsypujemy wypełnienie. Zszywamy i już. To się nazywa „recykling domowy”.

Dodatkową zabawą jest wypełnianie woreczków. Szymek rozsypał fasolę, przekładał, liczył, a potem precyzyjnie wkładał do woreczka.

I zaczynamy zabawę. Na początek zabawa stopami. Łapiemy woreczek palcami, przekładamy, podnosimy do góry. Ćwiczenie zalecane przez wszystkich ortopedów.

Zadania na koordynacje ruchową. Skoki na jednej nodze, slalom, wyścigi. Szymek ustalił, że to są kałuże i wyzwał mnie na pojedynek.

Zadania wspomagające równowagę. Woreczek na głowę i jak modelka, powoli, spokojnie.

Zabawy są proste, ale czy nie o to chodzi? Przecież najważniejsze jest to, że razem spędzamy czas, że cały czas się czegoś uczymy, że MAMY SWÓJ WŁASNY ŚWIAT.

Miłego dnia!

Hania